Semana 3 del estudio español en Cusco

Deze week gaat alweer mijn 3e week van mijn Spaanse cursus in. De tijd gaat best snel. Mijn eerste weekend alleen in Cusco werd ik in een hotel ‘gedropt’, omdat ik nog niet in het appartement kon. Dit was best een saai weekend, want de enigste persoon die ik verder kende was Merel en zij verbleef in een gastgezin. Ik verbleef in het Golden Inka hotel, waar ik een kamer in de kelder had met een raam naar de hal. ’s Ochtends rond 07.00 uur werd ik gewekt door een stel bouwvakkers die aan het boren waren in het gebouw ernaast. Super fijn. Dit weekend veel gelezen op het plein van San Blas, lekker in het zonnetje, en de stad nog wat verkent met Merel.

Maandag liep ik bepakt en bezakt richting de Spaanse school, waar ik mijn eerste Spaanse lesdag had. Samen met Merel zit ik in een ‘klasje’. Na de les ging ik samen met Merel en Indira naar het appartement. Hier zaten mijn toekomstige Nederlandse huisgenootjes Laura en Evelien al op mij te wachten. Het appartement zag er oud en vies uit. Eenmaal bij mijn slaapkamer zag ik dat het beddengoed onder de zwarte pluisjes zat. Eerste indruk van het appartement was dus niet bepaald fijn. Gelijk die dag nog schone lakens gekocht zodat ik in ieder geval in een schoon bedje kon kruipen. ’s Avonds nadat Laura en Evelien terug waren van hun vrijwilligerswerk maar eens goed kennis gemaakt. Ze vertelden mij dat het appartement nog veel smeriger was toen zij er een paar weken geleden in kwamen. Ook hadden ze het beddengoed erg heet gewassen en was het schoon, maar het zag er gewoon vies uit. Bovenop deze eerste indrukken vertelden ze mij ook nog dat ze 3 weken geleden last hadden van ratten en dat er al eentje dood was. Gelukkig hadden ze de afgelopen 3 weken geen rat meer gezien. Hopelijk zijn ze weg….

Woensdagavond ging ik uiteten met een hele groep mensen die hier in Cusco zijn voor Spaanse les en/of vrijwilligerswerk. Alle namen? Okay…. Van de Spaanse school (backpackers die Spaans leren): Pepe, George en Matthias en van de Spaanse school/vrijwilligerswerk: Indira (coördinator in Cusco voor Mijn Bestemming Peru en eigenaresse van de Spaanse school), Enrique (eigenaar van Mijn Bestemming Peru) Liza en Elske (2 meiden uit Brabant die 2 weken meelopen in een ziekenhuis), Helena en Frieda (vrijwilligerswerk met kinderen) en tot slot Merel en ik. Gezellige club bij elkaar! Na de kip met friet een drankje gedaan bij Indigo, waar Laura, Evelien en Marloes ons ook nog kwamen vergezellen. Zij hadden die avond namelijk eerst een fijn lesje salsa.

De volgende dag kwam ik thuis van school en vertelden Laura & Evelien mij ‘dood’ leuk dat ze 2 dode ratten hadden gevonden achter/onder de koelkast. We roken al een paar dagen een hele vieze geur in de keuken en dit werd elke dag erger…. Heel vies! Maar fijn dat ze de oorzaak van de stank hebben opgelost, dan hoef ik het niet meer te doen;) ‘s Avond was Frieda’s laatste avond in Cusco. Zij ging daarna nog een weekje reizen en terug naar Nederland. Ik kende haar natuurlijk nog niet zo goed, maar mijn huisgenootjes wel. Zij vonden dat ik maar mee moest naar het afscheidsetentje en (natuurlijk!) mee op stap. Dit heb ik de volgende dag geweten. Brak als malle. Komt vast door de hoogte (3360 meter), ha ha. ’s Avonds gingen Laura en Evelien nog naar Frieda om haar uit te zwaaien. Ik bleef thuis en dacht: ‘Ik ga eens heerlijk douchen, hopelijk knap ik daar een beetje van op’. Tijdens het douchen, ik was overigens al wel bijna klaar, viel de elektriciteit uit. OMG. Pikkedonker. Snel afdrogen en de hal in. Ook donker. Bah bah bah. Wetende dat er ook zo een rat kan rondlopen. Gauw mijn slaapkamer in. Daar kwam nog wat licht van buiten naar binnen. Gelukkig.

Eenmaal aangekleed lag ik beneden op de bank met mijn laptop op schoot en wat kaarsjes aan. Ondertussen hoorde ik wat ritselen bij een plant naast een bank. Hmm… Ach, af en toe vallen er natuurlijk blaadjes naar beneden. Toen Laura & Evelien thuis kwamen hoorden zij het ook. Toen we ook een snoer hoorden bewegen wisten we het alle drie zeker: er zit iets achter de bank, maar wat?! Op dit moment stonden we alle drie op de bank met lichtjes van onze telefoon schijnend naar de plant achter de bank waar het geluid vandaan kwam. Uiteindelijk verschoof Laura de bank iets en zag ze naast het popje, die er ook nog stond, een vieze vette rat. Iehhwww…. Gillen natuurlijk.

Toen bewoog ze de bank nog meer, maar kon ze hem niet meer zien. Waar was hij nou?! Hm, eerst maar een sigaretje op het balkon terwijl Evelien de wacht hield op de bank. Toen met zijn drieën achter elkaar naar boven, als een paar James Bond girls met onze lichtjes als wapen, om een kruik voor Evelien te halen. Toen we weer naar beneden wilden lopen kwam de rat ons tegemoet op de trap. Laura liep voorop, ik daarachter en Evelien stond nog in de kamer. In een paar seconden stonden we allemaal weer in haar slaapkamer met de deur dicht. Oké, wat gaan we nu doen? Weer naar beneden met z’n drieën om de kruik te vullen en maar naar bed. Morgen als het weer licht is maar een lekker maaltje met gif maken voor de ratten. Muhaha.

Die zaterdag kwam Indira langs, wel 1½ uur later dan afgesproken, om onze ratten-situatie te bespreken. Ze zou op appartementen-jacht gaan voor een ander appartement. Maar we zouden waarschijnlijk niet zo’n ruim appartement weer krijgen en zeker geen wasmachine en misschien ook geen internet. Een uur later kwamen er 2 elektriciteit mannetjes, Peppie & Kokkie. Ze liepen een beetje door het huis, foeterend op elkaar en prutsend aan de knoppen Uiteindelijk bleek dat het appartement een stokoud elektriciteitsinstallatie heeft en de mannen niet het juiste materiaal hadden om het te fixen. Toen zijn ze weer weggegaan en kwam Indira ’s middags met het ontbrekende materiaal en een andere elektriciteitsman. He he, eindelijk weer licht, internet en warm water. Het probleem zat hem in de warme douche. Als we te lang douchen, dan kost het teveel energie. Niet te lang douchen dus. ’s Avonds ook nog weer op stap geweest en zondag weer kats brak. O jee, ik ga het studentenleven weer in.

Maandagavond, 30 maart, begon Santa Semana (de week voor Pasen). Deze avond werd een donkere Jezus Christus aan het kruis naar verschillende kerken in Cusco gebracht. Uiteindelijk kwam hij naar de kerk op Plaza de Armas waar ik met paar meiden zat te wachten. Er gaan meerdere verhalen over de donkere Jezus Christus. Een verhaal is dat de Spanjaarden een donkere Jezus Christus naar Cusco hebben gebracht om het christelijke geloof aan de lokale bevolking te brengen & een ander verhaal is dat deze Jezus Christus donker is omdat 400 jaar geleden een aardbeving in Cusco was (en dat dit beeld van Jezus daarbij verbrand is door wierrook) en op het moment dat hij naar buiten was gebracht, de aardbeving stopte. En vanaf toen is de lokale bevolking het christelijke geloof gaan belijden.

Dinsdagmiddag, na de Spaanse les, ben ik met Merel, Liza en Elske naar Real Plaza geweest. Een, of de grootste, shoppingmall van Cusco. Ik wou nieuwe schoenen kopen, maar dit bleek nog een behoorlijke uitdaging. De eerste 4 schoenenwinkels hadden geen maat 41. De vrouwenmaten ging maar tot maat 39. Hmm… Uiteindelijk toch nog wat gevonden in een van de grotere winkels, een soort van C&A. Woensdagmiddag van 5 tot 6 salsa gedanst op de Spaanse school, deze worden gratis gegeven. Erg leuk lesje van Paco! Daarna samen met Merel, Annemiek (een backpackster die een weekje Spaans ging leren) en Sarah (Belgisch meisje die ook Spaans ging leren en vrijwilligerswerk ging doen) nog wat gaan drinken op het balkon van Norton Pub. Dit barretje heeft super mooi uitzicht op Plaza de Armas. Om 8 uur gingen we weer uiteten met een grote groep vrijwilligers en Spaanse studenten. Dit keer bij een lekkere pizzeria. Jam jam! Na het eten naar ‘Mama Africa’, een bar/discotheek, voor nog wat extra salsa lessen. Deze worden hier elke avond gratis gegeven.

Donderdagavond uiteten geweest met mijn huisgenootjes, Helena, Rieneke en Mara. Rieneke & Mara hebben een paar weken in de Peruaanse jungle gezeten voor een studieonderzoek en kwamen voor een paar dagen naar Cusco. Vanuit hier gaan ze een weekje rondreizen door Bolivia en Peru om vervolgens weer terug te gaan naar de jungle om hun onderzoek af te ronden. Misschien dat ik ze nog een keer ga opzoeken in de jungle. Ben erg benieuwd. Ze vertelden dat de lokale mensen je aankijken als aliens en je vaak ‘gringa’ naar je hoofd krijgt geslingerd. Dat betekent ‘blanke’, maar dit woord wordt niet echt als iets positiefs gezien.

Zaterdag ben ik gaan hiken met 9 anderen: mijn huisgenootje Laura, Helena, Liza, Elske, Merel, Sarah, andere Laura, Eric en Julia. In het appartement van Liza, Elske en Helena hebben ze allemaal een eigen slaapkamer en delen ze de keuken/woonkamer met de eigenaar en zijn familie. Deze eigenaar kun je ook vragen als gids voor een hike. Om half 9 moesten we bij hun appartement zijn en gingen we met een lokale bus richting Sacred Valley, waar we ergens gingen hiken. Waar weet ik niet precies, maar het was ergens in Urubamba. Het was een fijne hike, want we hoefden nauwelijks te klimmen. Alleen maar dalen en rechte stukken. Toch was het dalen af en toe ook wel moeilijk met alle losliggende steentjes waardoor ik zelfs nog een keer op mijn kont(je) viel. Maar gewoon blijven lachen. Tijdens onze hike zagen we nog wat Inca bouwwerken en was vooral de omgeving prachtig. Omringt door mooie groene bergen en vlakke stukken waarop mais werd verbouwd. ’s Avonds met Laura bij Helena gaan eten. Zij hebben een heerlijke pannenkoek van geprakte aardappels en wortels gebakken met daarbij wat tomaten & komkommer in een sausje van yoghurt. Heerlijk! Daarna nog op stap gegaan en de anderen, die uiteten gingen, vergezeld in Temple (discotheek). Het was lekker druk, maar gelukkig nog wel genoeg ruimte voor wat dansjes.

Zondag een heerlijk rustig dagje gehad thuis met Laura en Evelien. Beetje buiten in het zonnetje gezeten, nog even boodskappies gedaan en een film gekeken. Toen was de dag ook zo weer om. Maandag na de Spaanse les heb ik samen met Enrique, George en Merel ‘ceviche’ gegeten. Dit is een Peruaans gerecht waar vis op een speciale manier wordt gemarineerd met o.a. limoen en pepers. Smaakte erg lekker, maar toen ik eenmaal thuis was kreeg ik wel wat krampjes in mijn buikje. Waarschijnlijk toch iets te pittig voor mijn buikkie. Gelukkig verdwenen die ’s avonds ook weer zodat ik nog wel van Evelien & Laura’s maaltijd kon genieten: rijst met een curry van sperzieboontjes, rode paprika en noten. Ja, Laura is vegetarisch, dus ik eet niet zoveel vlees hier. Toch vind ik het helemaal niet erg, want deze gerechten zonder vlees zijn erg lekker. Als ik buitenshuis eet, dan neem ik mijn portie vlees wel weer;)

Dinsdag om 13.00 uur, na mijn Spaanse lessen, even op school gebleven om nog wat te leren. Ik had om drie uur een afspraak met Enrique om kennis te maken met de eigenaar van Travels & Dreams, waar ik mijn vrijwilligerswerk ga doen. Mijn appartement is 25 minuten lopen vanaf het centrum, dus om nou eerst naar huis te gaan is ook zo wat. Dit is trouwens wel erg fijn, want ik krijg hierdoor wel mijn dagelijkse portie beweging. Ik kom onderweg ook verschillende trappen tegen dus ik denk dat ik wel een gespierde kont heb straks. Als ik daarnaast ook nog wat hikes blijf doen in de weekenden moet dat helemaal wel lukken;) Want oef, wat had ik een spierpijn zondag en maandag. Maar in ieder geval, Travels & Dreams dus. Een kleine Peruaanse reisorganisatie die verscholen zit op een balkon van een binnenplaatsje dichtbij Plaza de Armas. Alfredo, de eigenaar, was een erg vriendelijke man en het kantoortje zag er ook wel knus uit. Ik heb er wel vertrouwen in dat ik hier mijn ding kan doen. Na deze kennismaking heb ik Merel en Sarah nog even opgezocht bij Caffe Cappuchino, waar zij aan het leren waren. Rond half 6 naar huis gelopen, onderweg nog even brood en 7 liter water gehaald. Jeetje ja, ook mijn armspieren laat ik hier wel werken.

Nu zit ik aan onze eettafel een einde te typen aan deze blog. Ik zou willen dat ik het leuk af kon sluiten, maar momenteel komt er geen water meer uit onze kranen en zegt Laura dat dit vaker is gebeurt. Soms wel voor 3 dagen! Dus geen water om de wc door te spoelen, geen water om te douchen, geen water om af te wassen. Niks nada noppes. En dat terwijl je op het punt stond om te douchen en een grote boodschap te doen. Maar verder heb ik het hier erg naar mijn zin! Estoy feliz!

Chao y weltrusten!