Life of Merle Schottert is never boring
Door: Merle Schottert
Blijf op de hoogte en volg Merle
22 Maart 2011 | Indonesië, Bali
Vorige week stond weer helemaal in het teken van school en woensdagavond uiteraard Mark Ronson (zie youtube voor filmpjes). Dit was een waanzinnig feestje!!! Enig minpuntje was dat een flesje Bintang (=bier) 55.000 Rupiah kostte, ongeveer 5 euro. Normale prijs voor een Bintang is 15.000 Rupiah (= ongeveer 1 euro). Dus ja, een erg groot verschil. De volgende dag moesten we presenteren en dit ging ook wel goed. Wel werd mij verteld dat ik iets professioneler moest zijn, omdat het leek alsof ik het presenteren als een lachertje zag. Dit was voornamelijk omdat ik me slecht voor had bereid, en wat gaat madame dan doen.. Inderdaad, doen waar ze goed in is, en een beetje humor erin gooien. Zo was er een vraag waarom we ook concurrenten uitnodigden voor de conference over de GreenXChange program van Nike en ik reageerde met; ‘’keep your friends close, but your enemies closer’’.. Tsjah, de serieusheid is dan inderdaad ver te zoeken. Toch nog 16 puntjes weten te scoren van de 20. Humor wordt ook zo ondergewaardeerd..
Zaterdag hadden we weer een dagje met Ronny geboekt. We = Tamara, Lyzette, Lisanne, Quirine en ik. Hij heeft z’n eigen ‘Bali Tours’ bedrijfje en we waren al een keer eerder met hem naar Amed gegaan, snorkelen etc. Deze dag gingen we eerst richting Lovina, het noorden van Bali. Hier gingen we dolfijnen spotten op de zee! Om 02.30 vertrokken we en om 4.30 uur kwamen we aan in Lovina. Eerst op het strand gezeten en om 05.00 gingen we de zee op met een traditioneel bootje (zie foto’s). In het donker zagen we al wat dolfijnen, maar toen de zon langzaam opging waren we omringt door de dolfijnen. Echt een geweldige ervaring! Vooral de mooie omgeving eromheen maakte het nog mooier. Woorden schieten eigenlijk tekort, de foto’s zeggen genoeg. Daarna zijn we door gegaan naar de hot springs. Heerlijk in het warme water gelegen.. Vervolgens door gegaan naar de waterval Munduk. Dit was een erg mooie hoge waterval, waar we heerlijk voor hebben gestaan. Er onder staan leek ons nou niet zo’n goed plan.. Maar na een erg warm water bad bij de hot springs, was de stoom van de waterval al erg verkoelend. Daarna geluncht bij een toeristisch restaurantje waar ze een buffet hadden voor 85.000 Rupiah. Wel een beetje duur, maar het uitzicht op de rijstvelden was wel schitterend. Dus ja, je betaald natuurlijk ook altijd voor de belevenissen eromheen. Nadat onze buikjes weer gevuld waren, gingen we richting een koffieplantage. Hier heb ik dan eindelijk Kopi Luwak geproefd! En ja, deze koffie wordt uitgepoept door de Luwak (=civetkat). Was wel lekker, maar dat koffiedik bevalt me dan weer wat minder. Tot slot zijn we weer terug gereden naar Seminyak… Al met al: ‘’What a wonderfull day’’
Zondag was weer een dagje school en s’ nachts om 00.30 voelde ik mijn eerste aardbevinkje op Bali. Ik was nog even bezig met de puntjes op de i aan het zetten voor het project plan en opeens voelde ik me stoel trillen. Eerst dacht ik dat iemand aan me stoel trok, maar toen kwam Quirine uit haar kamer; ‘’Heeft iemand die aardbeving gevoeld??!” en toen wist ik dat ik eindelijk mijn eerste aardbevinkje voelde. Er waren al 2 geweest namelijk, maar deze had ik nooit gevoeld. Dus ik was helemaal blij dat ik eindelijk eens wat voelde! Ja, blij zijn om een aardbeving te voelen is een beetje raar, maar hier op Bali komt een kleine aardbeving regelmatig voor dus niks om bang voor te zijn. Ook een leuk detail; de tegels van het restaurant zijn door dit ‘kleine’ aardbevinkje gescheurd. Nu ligt de vloer open en zijn er alweer nieuwe tegels besteld om de boel weer te fatsoeneren.
Maandag was weer een dagje school. ’s Ochtends vroeg richting school om het project plan uit te printen. Nadat we het project plan hadden uitgeprint was de inkt op. Gelukkig voor ons, maar voor de andere groepen die moesten printen een beetje lullig. Na 2 uur was de inkt nog steeds niet ververst en moesten ze naar de copy shop. Deze was ook erg druk en daardoor behaalde ze niet de deadline die stond voor het inleveren van het project plan. Nu moeten zij een brief sturen naar de examencommissie, omdat school de faciliteiten niet goed voor elkaar heeft. Een beetje vreemd….
Vandaag was weer eens een zwarte dag in de geschiedenis van Merle Schottert… Where shall I begin.. Er was eens een meisje met donkere krullen. Op een middag ging zij pinnen bij een ATM op Bali voordat zij een broodje ging halen bij Gourmet. Nadat zij een heerlijk broodje in haar maag had zitten kwam iemand wat geld brengen, waardoor zij in haar portemonnee keek. Maar wat bleek tot haar grootste verbazing; haar pinpas ontbrak. Nadat ze haar tas ondersteboven had gehaald, de route had teruggelopen en in het ATM-hokje had gekeken begon zij te bedenken waar hij toch zijn. Na lang nadenken, want hier is zij een ster in, begon er een gedachte te spelen dat ze hem misschien vergeten was tijdens het pinnen. Want nadat ze haar geld uit de automaat pakte, kwam ook al heel snel haar pinpas eruit. Naar alle waarschijnlijkheid heeft zij de pinpas op de automaat gelegd en haar geld geteld. Wat hierna gebeurde, kan men wel opmaken.. Zij liep het hokje uit en huppelde vervolgens vrolijk naar Gourmet… Maar zonder pinpas…..
Moraal van het verhaal: ‘’Je wilt geen Merle Schottert heten’’
Dit is me namelijk al een keer eerder overkomen. Dit was in Turkije.. Toen had ik tijdens het stappen mijn pinpas tegen de hotelkamersleutel met magneet in een klein tasje gedaan. Toen kon ik mijn pinpas dus ook niet meer gebruiken. Nu dus een déjà vu momentje..
Maar goed, na paar uurtjes balen kan ik al wel redelijk om mezelf lachen. Vooral omdat ik gewoon een grote dombo ben die leeft in Domboland. Zelfs vroeger was ik al fan van Dombo het olifantje, dus ja… dit zei al genoeg over mijn toekomst.
Deze week nog even bezig met het script, vrijdag naar de Thaise ambassade voor mijn visum en dan zaterdag eindelijk RUST! Dan ga ik namelijk eerst naar Lombok met Liesje & Q en maandag richting de Gili-eilanden, waar Leanne ons waarschijnlijk ook gaat vergezellen. Al met al een leuk weekje in het verschiet! Hierna volgt uiteraard weer een blog met al mijn spannende verhalen met uiteraard al mijn domme acties.
Vanuit Domboland wens ik jullie allen nog een fijne dag,
Xje,
Dombo
Zaterdag hadden we weer een dagje met Ronny geboekt. We = Tamara, Lyzette, Lisanne, Quirine en ik. Hij heeft z’n eigen ‘Bali Tours’ bedrijfje en we waren al een keer eerder met hem naar Amed gegaan, snorkelen etc. Deze dag gingen we eerst richting Lovina, het noorden van Bali. Hier gingen we dolfijnen spotten op de zee! Om 02.30 vertrokken we en om 4.30 uur kwamen we aan in Lovina. Eerst op het strand gezeten en om 05.00 gingen we de zee op met een traditioneel bootje (zie foto’s). In het donker zagen we al wat dolfijnen, maar toen de zon langzaam opging waren we omringt door de dolfijnen. Echt een geweldige ervaring! Vooral de mooie omgeving eromheen maakte het nog mooier. Woorden schieten eigenlijk tekort, de foto’s zeggen genoeg. Daarna zijn we door gegaan naar de hot springs. Heerlijk in het warme water gelegen.. Vervolgens door gegaan naar de waterval Munduk. Dit was een erg mooie hoge waterval, waar we heerlijk voor hebben gestaan. Er onder staan leek ons nou niet zo’n goed plan.. Maar na een erg warm water bad bij de hot springs, was de stoom van de waterval al erg verkoelend. Daarna geluncht bij een toeristisch restaurantje waar ze een buffet hadden voor 85.000 Rupiah. Wel een beetje duur, maar het uitzicht op de rijstvelden was wel schitterend. Dus ja, je betaald natuurlijk ook altijd voor de belevenissen eromheen. Nadat onze buikjes weer gevuld waren, gingen we richting een koffieplantage. Hier heb ik dan eindelijk Kopi Luwak geproefd! En ja, deze koffie wordt uitgepoept door de Luwak (=civetkat). Was wel lekker, maar dat koffiedik bevalt me dan weer wat minder. Tot slot zijn we weer terug gereden naar Seminyak… Al met al: ‘’What a wonderfull day’’
Zondag was weer een dagje school en s’ nachts om 00.30 voelde ik mijn eerste aardbevinkje op Bali. Ik was nog even bezig met de puntjes op de i aan het zetten voor het project plan en opeens voelde ik me stoel trillen. Eerst dacht ik dat iemand aan me stoel trok, maar toen kwam Quirine uit haar kamer; ‘’Heeft iemand die aardbeving gevoeld??!” en toen wist ik dat ik eindelijk mijn eerste aardbevinkje voelde. Er waren al 2 geweest namelijk, maar deze had ik nooit gevoeld. Dus ik was helemaal blij dat ik eindelijk eens wat voelde! Ja, blij zijn om een aardbeving te voelen is een beetje raar, maar hier op Bali komt een kleine aardbeving regelmatig voor dus niks om bang voor te zijn. Ook een leuk detail; de tegels van het restaurant zijn door dit ‘kleine’ aardbevinkje gescheurd. Nu ligt de vloer open en zijn er alweer nieuwe tegels besteld om de boel weer te fatsoeneren.
Maandag was weer een dagje school. ’s Ochtends vroeg richting school om het project plan uit te printen. Nadat we het project plan hadden uitgeprint was de inkt op. Gelukkig voor ons, maar voor de andere groepen die moesten printen een beetje lullig. Na 2 uur was de inkt nog steeds niet ververst en moesten ze naar de copy shop. Deze was ook erg druk en daardoor behaalde ze niet de deadline die stond voor het inleveren van het project plan. Nu moeten zij een brief sturen naar de examencommissie, omdat school de faciliteiten niet goed voor elkaar heeft. Een beetje vreemd….
Vandaag was weer eens een zwarte dag in de geschiedenis van Merle Schottert… Where shall I begin.. Er was eens een meisje met donkere krullen. Op een middag ging zij pinnen bij een ATM op Bali voordat zij een broodje ging halen bij Gourmet. Nadat zij een heerlijk broodje in haar maag had zitten kwam iemand wat geld brengen, waardoor zij in haar portemonnee keek. Maar wat bleek tot haar grootste verbazing; haar pinpas ontbrak. Nadat ze haar tas ondersteboven had gehaald, de route had teruggelopen en in het ATM-hokje had gekeken begon zij te bedenken waar hij toch zijn. Na lang nadenken, want hier is zij een ster in, begon er een gedachte te spelen dat ze hem misschien vergeten was tijdens het pinnen. Want nadat ze haar geld uit de automaat pakte, kwam ook al heel snel haar pinpas eruit. Naar alle waarschijnlijkheid heeft zij de pinpas op de automaat gelegd en haar geld geteld. Wat hierna gebeurde, kan men wel opmaken.. Zij liep het hokje uit en huppelde vervolgens vrolijk naar Gourmet… Maar zonder pinpas…..
Moraal van het verhaal: ‘’Je wilt geen Merle Schottert heten’’
Dit is me namelijk al een keer eerder overkomen. Dit was in Turkije.. Toen had ik tijdens het stappen mijn pinpas tegen de hotelkamersleutel met magneet in een klein tasje gedaan. Toen kon ik mijn pinpas dus ook niet meer gebruiken. Nu dus een déjà vu momentje..
Maar goed, na paar uurtjes balen kan ik al wel redelijk om mezelf lachen. Vooral omdat ik gewoon een grote dombo ben die leeft in Domboland. Zelfs vroeger was ik al fan van Dombo het olifantje, dus ja… dit zei al genoeg over mijn toekomst.
Deze week nog even bezig met het script, vrijdag naar de Thaise ambassade voor mijn visum en dan zaterdag eindelijk RUST! Dan ga ik namelijk eerst naar Lombok met Liesje & Q en maandag richting de Gili-eilanden, waar Leanne ons waarschijnlijk ook gaat vergezellen. Al met al een leuk weekje in het verschiet! Hierna volgt uiteraard weer een blog met al mijn spannende verhalen met uiteraard al mijn domme acties.
Vanuit Domboland wens ik jullie allen nog een fijne dag,
Xje,
Dombo
-
22 Maart 2011 - 13:48
Monique:
Hee Merle!
Haha wat kun jij mooi schrijven ja. leuk man dat je het zo naar je zin hebt! geniet er nog maar even van!! En ik wacht op je volgende verhaaltje ;)
xx monique -
22 Maart 2011 - 14:03
Gea Luttels:
Nou Merle, never boring is wel hét understatement van de dag! Volgens mij heb jij nog geen saaie dag op Bali gehad als ik al die verhalen lees. Ja, misschien eventjes dan, toen je door je stijve nekje geveld was.
Valt me mee dat je nog tijd hebt om ons verslag te doen van al je belevenissen, ha, ha. Gezien jullie plannen zal er de komende dagen ook wel weer van alles gebeuren, dus we wachten je volgende blog in spanning af. Groetjes Gea -
23 Maart 2011 - 08:44
Pauline :
Waar blijven die foto's??
Heb toch niet voor niks die camera voor je geregeld ;)
Kusje voor Dombo -
28 Maart 2011 - 07:37
Ome JAN WEVER:
PRACHTIG REISVERSLAG.WIJ HEBBEN HET GEHOORD VAN JE MOEDER OP DE VERJAARDAG VAN HARRIE EN RIA.WAT IS JOUW E-MAILADRES MERLE?GROETJES OME JAN EN NOG VEEL PLEZIER. -
29 Maart 2011 - 20:28
Fenna:
Whahahaha! Mevr Schottert toch in haar domboland!! haha moet niet gekker worden, typisch iets voor jou om je pinpas te vergeten..(is mij ook weleens overkomen hihi)..en denken dat iemand aan je stoel zit terwijl het een aardbevingkje is hahah..+ en over dat humor inbrengen in je presentatie, dat is juist goed. Ze moeten niet zo zeiken hoor! haha! En wat gaaf dat je flipper hebt gespot :D
Ik ben momenteel in het burgelijke leventje gestapt..iedere dag half 8 eruit. 9-18 uur op kantoor..eten kopen en koken, tv en lig meestal om 23 uur alweer kaput in bed..]
weer ff wennen het kantoorleven..m'n eerste stageweek is vooral veel informatie opvangen, meekijken met andere stagiaires en goed opletten.. maar is een gezellig team en vanaf volgende week heb ik mn eigen computer want dan heeft er een stagaire haar stage afgerond..
qua uitjes aanvraag wordt het al aardig druk..dus deze stage gaat me zeker wel interesseren, ook al is het nu nog beetje saai.
Stuur je binnenkort ff mailtje ;)
Geniet er maar lekker van!! Voor je het weet zit je ook op kantoor..
XXXXXXXX -
17 April 2011 - 10:34
Lydia:
Hey Merle, moet even wat verhaaltjes inhalen, vandaar hier nog een wat 'late' reactie... maar dat komt door het "dombo' verhaal..... ik zie ineens een klein meisje in Parijs Euro Disney (!) heel gelukzalig antwoorden op een vraag van ons (wat vond je het mooist vandaag??), antwoord: Dombooooooo..........
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
