Three days past and still so much to tell...

Dinsdagavond zijn we richting Uluwatu Temple gegaan. Hier had je echt super mooi uitzicht, maar wel apen die om je heen slingerden. Zo ook bij mij.. Samen met Marleen stond ik van het uitzicht te genieten en haalde ik mijn camera tevoorschijn om een foto te maken. Marleen stond op de uitkijk voor lastige apen, maar helaas mocht dit niet baten. Opeens kwam zo’n slingeraap mij tegemoet en hij bleek mijn haren erg interessant te vinden. Ik had die dag ook nog een bril op i.v.m. mijn ontstoken oog, dus er kwam al gauw een meneertje naar me toe met de mededeling dat ik maar beter mijn bril af kon zetten. Dit was geen slecht plan, want ik had nog maar net me bril in me tas gestopt of er kwam alweer een nieuwe aap me af… Tsjah, je hebt aantrekkingskracht of je hebt het niet..

Tijdens ons bezoek aan de Uluwatu Temple was er ook nog een mooie balinese dans. Dit was de hele tijd oeh-oeh geluid en er werd een toneelstukje opgevoerd. Erg mooi, maar het eentonig geroep van oeh-oeh voor 2 uur lang maakt zelfs het liedje ‘Oerendhard’ nog leuker. ’s Avonds ging ongeveer iedereen op stap, maar ik dacht; ‘’Laat ik eens verstandig wezen!’’. Volgende dag werd ik namelijk samen met Tamara, Frederike, Lyzette, Lena 1, Lena 2, Cedric en Bonnie om 08.30 uur opgehaald door de Prosurf school. Die avond werd dus een relaxing night met Merel, Leanne en Sarah. Bedden tegen elkaar aangeschoven en een lekkere chickflick gekeken.

Woensdag ging ik dan eindelijk surfen. Eerst hadden we een ‘rek & strek’-sessie op het strand in de hitte. Daarna kregen we wat theorie over surfen en waar je precies mocht surfen; je mag in Kuta namelijk alleen tussen bepaalde vlaggetjes surfen i.v.m. de zwemmers. Toen we eindelijk het water in gingen dacht ik; ‘’He he, eindelijk het water in!” Eerst natuurlijk even wennen, maar we mochten nog niet staan, dat kwam later. Eerst moesten we even goed het surfboard aanvoelen. Dit ging dan nog wel goed. Daarna weer het strand op en kregen we nog extra tips en trucs over het staan. De 2e keer dat we het water weer in gingen, was een ramp. De golven kwamen steeds sneller en sneller, hoger en hoger.. Duurde wel weer paar flinke minuten voor je weer helemaal de zee in was om het nog een keer te proberen. De zee in zwemmen met je surfboard was nog een hels karwei vergeleken met het surfen zelf. Surfen zelf was trouwens wel leuk, alleen het zal nooit mijn sport worden denk ik. Wie weet dat ik het in Thailand bij een leuk eilandje nog een keer probeer.. Hier in Kuta Beach, waar juist alle Australiers komen om te surfen, lijkt me niet de juiste plek voor mij om te beginnen;)

’s Middags was ik helemaal uitgeblust en heb ik eerst een lekker middagdutje gedaan. Het leek net Dutch Village in Sanur waar alle gepensioneerden een dutje deden, want iedereen die had gesurft was bekaf. ’S Avonds lekker gegeten bij Bonita; gebakken zalm met aardappelpuree en sperzieboontjes! Mmmm..

Donderdag werden opgehaald door verscheidene Sobek-busjes. WE GINGEN DAN EINDELIJK RAFTEN!!!! Dit was echt de leukste activiteit tot nu toe in Bali! Samen met Lisanne, Quirine en Frederike zat ik een bootje. Onze instructeur heette Slowly, dus wij heette team Slowly. [Dit waren wij overigens echt niet hoor!] Het raften duurde 1 uur en 45 minuten, waarvan we niet alleen geraft hebben maar ook heel veel gelachen. Slowly vond het namelijk erg leuk om water in onze nek te doen en dan te zeggen; ‘’Monkey pee’’. Bij ongeveer alle watervallen die we tegenkwamen stuurde hij ons er naartoe en trok hij ons midden in de waterval aan onze zwemvesten achteruit zodat we nog natter werden. Echt een geweldige ervaring! Op het laatst sprongen we met z’n allen uit de boot en lieten we ons door de stroming meenemen naar het eind.. Daar heerlijk gegeten en vervolgens weer 250 trappen op naar boven…. Dat was wel even een marteling, want het water op me hoofd had plaatsgemaakt voor zweet. Ook kreeg ik nog post van een nieuwe tutor bij ons op school, genaamd Henriette. Zij komt ook van Stenden in Nederland en doet hier volgens mij haar master als tutor. Dit was eerst wel grappig want zij zei eerst dat ze post had voor Merel. Merel dus helemaal blij.. Bleek later dat op de grote kaart mijn naam stond. Dit was wel even een grappig momentje. Toen ik het handschrift las wist ik het natuurlijk meteen; eindelijk het kaartje van mijn lieve oma ontvangen! Heel erg leuk om even post te ontvangen uit Nederland! Iedereen heeft waarschijnlijk een verkeerd postadres, want ik zit namelijk in een ander hotel genaamd Taman Rosani en ik heb het adres van het Puri Sarong hotel doorgegeven. Onderstaand even een up-date van mijn nieuwe adres;

Room 103: Merle Schottert
JI. Petitenget / Cendrawasih No. 9 Kerobokan
North Kuta, Bali - Indonesia

Nu zit ik met Tamara & Lisanne in Biku, een erg leuk café waar je lekker relaxed kan interneppen. En waar de internetverbinding ook nog eens supersnel is!! Vandaar dat ik maar wat foto’s heb upgeload! Onderstaand de link voor de foto’s:

https://picasaweb.google.com/102706226934300385300/Bali2011?authkey=Gv1sRgCMmjhfWbpfCQCA&feat=directlink

Liefs vanaf Bali,
xx